Metoda “Terapia Consonance” jest wynikiem praktycznego stosowania kilku systemów teoretycznych oraz dziesięciu metod psychologicznych, somatycznych i twórczych, które zostały opanowane oraz rzetelnie przeanalizowane w ciągu 25 lat, przetestowane przez ponad 4000 uczestników grup terapeutycznych, rozwijających i szkoleniowych oraz z ponad 300 klientów na sesjach indywidualnych. Jest ona wynikiem praktycznej działalności psychologa, uczącego trenera i superwizora o 25-letnim doświadczeniu pracy w psychologii oraz 30-letnim – w nauczaniu.
Na czym polega wyjątkowość metody terapia Consonance?
Wyjątkowość metody polega na tym, że aby dokonać zasadniczych zmian w osobowości człowieka, proponowana jest praca na czterech poziomach percepcji jednocześnie przez jedynego terapeuta:
Uzasadnienie nazwy metody
Nazwa metody zawiera wyraz consonance (fr. consonance, z łac. consonantia – współbrzmienie, harmonijne jednoczesne brzmienie kilku dźwięków w muzyce, które tworzy akord, jest najważniejszą częścią składową harmonii). Ta metafora w pełni ilustruje autorską wizję psychoterapii oraz procesu rozwoju osobistego, postrzeganie i traktowanie życia, dążenie tworzenia harmonijnych relacji z samym sobą, z innymi ludźmi oraz ze światem.
Słowo “consonance” również wskazuje na to, iż niniejsza metoda zawiera najbardziej, z punktu widzenia autorki, silne strony każdej z dziesięciu opracowanych przez nią metod i systemów, które w połączeniu ze sobą dają możliwość nie tylko wiedzieć i mówić o harmonii, a też stworzyć ją zarówno w trakcie rozwoju osobistego, jak i w życiu realnym, uzyskać trwały rezultat w psychoterapii. Nie daje tego żadna z dobranych metod osobno.
Metafora ta jest aktualna również dlatego, że podczas nauki i psychoterapii pracujemy na wszystkich poziomach postrzegania świata tak samo jak w akordzie: na poziomie kognitywnym, emocjonalnym, duchowo-znaczeniowym oraz cielesno-ruchowym. W wypadku rezygnacji chociaż z jednego z nich harmonia się rozpada.
Praca tą metodą jest podobna tworzeniu muzyki, które z jednej strony daje nieuchwytne poczucie boskiej harmonii, a z drugiej strony – muzyk rzeczywiście wykonuje z instrumentem świadome fizyczne czynności, dużo ćwiczy, by oswoić niezbędne do tego umiejętności fizyczne, a jednocześnie “wkłada serce” w grę, nadając swoim działaniom sens duchowy. Muzyka i sztuka jako części rozwoju osobistego zawsze zmieniają człowieka w lepszą stronę.
Podobnie jest również na zajęciach w trakcie stosowania niniejszej metody: z jednej strony zmieniamy przekonania, system wartości, światopogląd człowieka, zbliżamy się do podstaw wizji świata, siebie i innych, z drugiej – osiągamy to poprzez wykonanie prostych technik fizycznych i twórczych, samoanalizy i uczenia się nowych przekonań i działań.
W wyniku człowiek używając tej metody bardziej subtelnie odczuwa siebie, innych ludzi i świat. Ujawnia się jego głębokość, jasność i wyjątkowość. W jego życiu znów pojawiają się kolory i szczegóły, subtelności i piękno percepcji. Odchodzi depresja i ochrona – pozostaje prawdziwe jądro osobowości.
W jaki sposób oraz z jakiego powodu powstała metoda “Terapii Consonance”?
Uczestnicy grup oraz indywidualnych sesji zadawali pytania: “a jak mogę sprawdzić, czy zachodzące zmiany mi pomogą?”, “a co mam robić konkretnie, żeby zmienić swoje zachowanie lub relacje?”, “jak będę wiedzieć, że już ufam sobie lub kocham siebie?”
Psycholodzy są pewni tego, że psychoterapię zawsze można skończyć. Niestety często mamy do czynienia z sytuacją, kiedy człowiek odwiedza psychologa w ciągu kilku lat i nie doświadcza realnych zmian w swoim życiu.
Z pewnością stwierdzam, oraz jest to potwierdzone przez doświadczenie ponad pięciu tysięcy klientów, że psychoterapia powinna mieć koniec, a człowiek po niej może samodzielnie zaopiekować się sobą stosując uzyskanych narzędzi samopomocy w różnych sytuacjach życiowych.
Jeśli problem nie zostaje rozwiązany przez długi czas, ktoś jest rozczarowany i wraca do starych stereotypów zachowań, a ktoś staje się uzależnionym od psychoterapii. Każde szkolenie czy konsultacja tylko otwiera jego problemy, które przez lata nie są rozwiązywane. To jeszcze bardziej zwiększa ból człowieka, pozbawia go równowagi i przez lata zmusza do poszukiwania odpowiedzi na swoje pytania.
Z drugiej strony kto mógłby gwarantować człowiekowi, iż psychoterapeuta dobrze mu pomaga i że jego problem zostanie kiedyś rozwiązany? Jak to sprawdzić? Z podobnym problemem spotkała się jak również sama tak i mnóstwo ludzi, chodzących do psychoterapeutów. To stało się powodem do oswajania dziesięciu metod, opracowania ich, stworzenia nowej koncepcji, w której zostały zaproponowane praktyczne kroki uzyskania realnych zmian zarówno w życiu prywatnym, jak i w pracy z innymi ludźmi. Każda z opracowanych metod miała coś efektywne, ale osobno odpowiedzi na wszystkie pytania moich pacjentów również moje, jako terapeuty, nie oferowała.
Równie ważnym dla mnie, jak i dla wielu innych ludzi, było nie tylko oswajanie teorii i otrzymanie gotowych rozwiązań od psychologów, a też możliwość pomagać sobie w różnych sytuacjach życiowych, bez “wiecznej psychoterapii” i bez “uzależnienia od treningów”.
Dlatego potrzebujemy obiektywnych kryteriów sprawdzania procesu terapewtycznego. Ponieważ takie wyrazy jak “osobowość”, “pojęcie ja”, “charakter”, “granice osobowości” i inne – nie są więcej niż metaforami, wszyscy z nich korzystają, ale jak je urzeczywistnić nikt nie wie. Znalazłam związek pomiędzy tymi słowami, metaforami i ciałem, jak źródłem prawdziwej informacji.
Ciało nie kłamie – tak mówimy, mając na myśli, że ciało ma własną mądrość, jest skutkiem ewolucji gatunku i przez miliony lat natura wyostrzyła jego sygnały do poziomu instynktów.
Świadomość jest wynikiem naszego rozwoju społecznego, jest bardziej podatna na złudzenia i samooszukiwanie się, więc wymaga sprawdzenia prawidłowości.
Ciało z jednej strony jest podświadomością, z drugiej – świetnie współpracuje ze świadomością, możemy więc wykonywać świadome czynności przy pomocy naszego ciała. Na przykład, ciało może instynktownie wstrzymać oddech w niebezpiecznej sytuacji, równie możemy wstrzymać oddech świadomie. Mięśnie mogą się napinać zarówno odruchowo, jak i świadomie.
W ciągu około 30 lat oswajała różne metody i przyszła do wniosku, że przekładając strukturę osobowości na ciało, dosłownie ją materializujemy, uwidaczniamy wszystkie części osobowości. Wszystkie metafory stają się teraz widoczne i prawdziwe, podobnie do części ciała. Niniejsza metoda wykorzystuje zasadę uczenia się myślenia w kategoriach ciała i ruchu, daje to więc możliwość pracować zarówno na poziomie racjonalnej świadomości, metafory, jak i ciała. Takie podejście daje nam pełną świadomość tego, że osobowość, podobnie jak reakcje cielesne, może być świadomie zarządzana.
W metodzie „Terapii Consonance” udało mi się połączyć pracę werbalną i cielesną oraz uzyskać naprawdę stabilne rezultaty. Nareszcie mamy metody diagnozy wyników oraz pojawiła się w psychoterapii możliwość dostosowania się do ram czasowych.
Do jakich celów możemy użyć niniejszej metody?
Niniejsza metoda me szerokie spektrum zastosowania:
- można z niej korzystać na zajęciach z rozwoju osobistego dla zdrowych dorosłych. Ze względu na fakt, iż prace prowadzone są na wszystkich poziomach jednocześnie, osiąga się w pewnym sensie wszechstronność metody, ponieważ „punktem wejściowym” do rozwiązania problemu może być kwestia z wielu różnych kierunków życia człowieka;
- dla pomocy psychologicznej podczas leczenia chorób psychosomatycznych;
- jako korekcyjna metoda dla dzieci w różnym wieku i na różnych poziomach rozwoju umysłowego od 3-4 lat;
- jako metoda psychoterapeutyczna do leczenia psychotraum i PTSD (zespołu stresu pourazowego) dla dzieci i dorosłych;
- rozwiązanie problemów emocjonalnych, zaburzeń nerwicowych oraz różnych zaburzeń osobowości;
- korekcja zachowania w rodzinie czy w społeczeństwie dzieci oraz dorosłych;
- pomoc w leczeniu zaburzeń psychicznych oraz uzależnień;
- pomoc w odnalezieniu twórczego potencjału człowieka, rozwój duchowy.
Fundament teoretyczny: podstawy metodologiczne і zasady szkolenia.
Podstawy metodologiczne metody “Terapia Consonance”
Metoda oparta jest na teoretycznych i metodycznych technikach i modelach pracy, zaczerpniętych z takich metod werbalnych, jak metoda EMDR autorstwa Francine Shapiro, Terapia schematów Jeffrey Younga;
Główne narzędzia praktyczne są pobrane i adaptowane lub przerobione przeze mnie z następujących metod cielesnych: terapii tańcem i ruchem, terapii zorientowanej na ciało, terapii dźwiękowej, terapii śmiechem;
Stosowane są również niektóre techniki cielesne: autentyczny ruch w modelach Mary Whitehouse i Jane Adler, swobodny ruch, ćwiczenia oddechowe i medytacje ruchowe;
Stosowane są metody i techniki arteterapii, takie jak lepienie z gliny, rysowanie i praca z KM (karty metaforyczne);Używa się Systemu analizy ruchu według Laban / Bartenieff (Laban / Bartenieff, technika świadomego ruchu autorstwa Moshe Pinhasa Feldenkraisa i Thomasa Hanni’ego. Teraz więcej o nich, co zostało wzięte i na nowo opracowane przez autorkę.
łączenie przekształconej struktury osobowości, protokołu opracowania psychotraumy oraz algorytmy pracy z emocjami poprzez pracę z ciałem (oddech, dźwięk, ruch), a także sprawdzanie poprzez mentalne i cielesne kryterium prawidłowości procesu terapeutycznego daje najbardziej wysoki i stabilny rezultat dla pacjenta. Dzięki czemy zmiany odbywają się na każdym poziomie postrzegania i we wszystkich sferach życia człowieka.
Co proponujemy w metodzie?
Uwaga! Ze względu na sytuację związaną z pandemią COVID-19 programy i warsztaty zawieszone do odwołania.
Wszystkie nasze programy są zbudowane na podstawie autorskiej metody terapii Consonance. Zajęcia będą się odbywały w Warszawie lub na wyjeździe na żywo po odwołaniu restrykcji na spotkania więc niż 15 osób